Kasteel Cannenburch, restauratie westelijk en oostelijk bouwhuis

Het westelijk en oostelijk bouwhuis zijn rond 1750 aan weerszijden van het voorplein van kasteel Cannenburch toegevoegd door de toenmalige eigenaren Johan van Isendoorn à Blois en zijn vrouw gravin van Renesse van Elderen. Dit geslacht is tot 1881 eigenaar geweest van het kasteel. Oorspronkelijk was het westelijk bouwdeel in gebruik als veestal met onderkomen voor de knecht. Sinds het kasteel in 1951 door de Nederlandse Staat is overgedragen aan Stichting Geldersch Landschap en Kasteelen heeft het bouwhuis verschillende functies gehad. Als laatste waren er twee woningen en een depot van de stichting  ondergebracht.

Door de Stichting Geldersch Landschap en Kasteelen is enkele jaren geleden een totaalplan opgesteld voor herstel van het complex Cannenburch met de naam “Cannenburch Compleet”. Het doel van dit totaalplan is nieuw leven te geven aan de parkaanleg, de beken, vijvers en grachten als ook aan het kasteel en bijgebouwen.
In 2009 is VBW Architecten gestart met de restauratie van de kasteeltoren, een omvangrijke restauratie en herbestemming van het westelijk bouwhuis en de exterieurrestauratie van het oostelijk bouwhuis. De restauratie van het westelijk bouwhuis omvatte het herstel van het volledige exterieur zoals metsel- en voegwerken, kozijnen, dakbedekking, nokbekroningen e.d. In het interieur zijn alle vloeren, wanden, plafonds, houten draagconstructies, schouwen e.d. weer in oude glorie hersteld. Met de herbestemming tot erfgoedcentrum ontstond er de noodzaak tot het realiseren van extra vloeroppervlak, betere logistiek met efficiënte looplijnen en voorzieningen als uitgiftekeuken, vergader- en conferentieruimte met bijbehorende sanitaire- en technische voorzieningen. Het hele bouwhuis is nu voorzien van een verwarmingssysteem met aardwarmte. Door op een strategische plaats zowel een lift, een nieuwe hoofdtrap en een loopbrug te realiseren werd het mogelijk op de bestaande houten spantconstructie een extra expositievloer te maken. Staal, glas en houten vloerdelen voegen zich als hedendaagse elementen naadloos in de historische context. Samen met de gerestaureerde hilde, de opkamer, de spekkast en oorspronkelijke woonvertrekken van de knecht vormt deze expositieruimte een intrigerende en uitdagende routing door het monumentale pand. Speciale aandacht in het erfgoedcentrum is er voor water en het unieke stelsel van sprengbeken.
Het oostelijk bouwhuis, in gebruik als restaurant, verkeerde technisch in redelijke toestand. Een niet fraaie aanbouw aan de achterzijde is geamoveerd. Groot onderhoud is uitgevoerd aan gevels met kozijnen en de dakbedekking. Een restauratiebeurt was nodig voor bepaalde onderdelen zoals de sterk aangetaste houten bakgoten en het klokkentorentje.
De bijgebouwen zijn, gelijk met de voortoren van het kasteel, in oktober 2010 opgeleverd.